Haartransplantatie technieken
Haartransplantatie
Voor wie is haartransplantatie? We stellen vragen om antwoorden te vinden, maar soms ook om iemand duidelijk te maken dat het antwoord heel eenvoudig is en dus bekend moet zijn. Bij de vraag voor wie haartransplantatie bedoeld is, is het antwoord ook duidelijk. Mensen die niet tevreden zijn met de toestand van hun haar op het hoofd, kunnen een haartransplantatie overwegen. Let wel dat de ontevredenheid achterliggende oorzaken kan hebben. Soms kan haarverlies optreden na een medische behandeling. In dit geval kun je beter wachten tot die behandeling voorbij is. Waarschijnlijk zal het haar weer aangroeien. Echter, bij vroegtijdige kaalheid willen veel mensen de kale plekken weer voorzien van haar. Het haarverlies bij vrouwen zal een grotere impact hebben dan bij mannen. Kaalheid wordt bij hen soms gecultiveerd. Ooit was dat zo bij de filmsterren Yul Brynner en Telly Savalas. Zij waren juist trots op hun kaalheid.
Haartransplantatie door de eeuwen heen
Er zijn verscheidene haartransplantatie technieken te vinden door de eeuwen heen. Het zijn er verscheidene omdat het er meer zijn. Maar het zijn ook verschillende technieken omdat het transplanteren van het haar anders gebeurt. De eerste haartransplantaties zien we terug in Duitsland in het begin van de 18 eeuw. Het waren experimenten die geen vervolg kenden in die tijd. Hierna bleef het een poosje stil over dit onderwerp. Het werd pas serieus opgenomen in de jaren dertig van de twintigste eeuw. In Japan werden namelijk een aantal mensen met kaalheid, ontstaan door brandwonden of ander letsel, in een onderzoek behandeld. De dermatoloog aldaar ontdekte dat je stukjes haardragende huid kon overzetten naar de kale plekken. Maar ook daarna was er geen direct vervolg op deze ingreep. Pas eind jaren 1950 kwam er meer beweging in het transplanteren van haar. De basis van de huidige haartransplantatie technieken werd toen gelegd.
Het verdere verloop van haartransplantatie technieken
Het verdere verloop van haartransplantatie technieken ging daarna behoorlijk snel. De ontdekking dat erfelijke eigenschappen van het haar op het achterhoofd anders waren dan op de rest van het hoofd, was erg belangrijk. De artsen wisten toen waar haar vandaan gehaald moest worden om het met blijvend succes naar een kale plek te transplanteren. De overgeplante haren vallen dus niet meer uit maar blijven een leven lang groeien. Waar in de allereerste poging stukjes huid met haar overgezet werden, verfijnde men dit tot het transplanteren van de zogenaamde grafts, oftewel haarzakjes. In een graft kunnen zich dan wel tot vijf haren bevinden. Ook de behandeling van de grafts werd zodanig verbeterd dat ze op de nieuwe plaats heel goed konden aangroeien. Deze ontwikkeling heeft ervoor gezorgd dat littekens of bloedingen praktisch niet meer voorkomen. Voor toekomstige patiënten is dit waarschijnlijk een hele geruststelling. Tegenwoordig is ervoor hen een keus uit enkele transplantatie technieken.
De namen van de haartransplantatie technieken
De namen van de haartransplantatie technieken zijn zodanig gekozen dat het duidelijk is wat er gebeurd bij de haartransplantatie. We noemen als eerste de FUT-techniek. Het haar wordt geoogst door op de achterkant van het hoofd fijne reepjes haar weg te halen en die te transplanteren naar de gewenste plaats. Deze techniek wordt niet vaak meer toegepast omdat er grotere wondjes ontstaan op het achterhoofd en dus ook littekentjes. De FUE-techniek kent dit ongemak niet. De haren worden in hetzelfde gebied per graft geoogst. Er ontstaan zeker geen littekens en het haar op het achterhoofd blijft er mooi gesorteerd uit zien. Je kunt je voorstellen dat deze toegepaste techniek wat meer tijd vergt dan die bij de FUT-techniek. Het verwijderen is een zaak van grote deskundigheid omdat de grafts niet beschadigd mogen worden. Er wordt met een sterke microscoop gewerkt om de grafts te oogsten. Hierdoor is succes verzekerd.
